Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

31 maart 2007

Over afgunst en profiteren, en van de gans met het gouden ei

Ik kon niet nalaten te reageren op een post van en zekere Luc Platteau bij de lezersbrieven van de krant het Nieuwsblad op de website van deze krant.

Betalen
Vandaag gelezen in uw krant:het instituut voor de nationale rekeningen bevestigt de stijging van de bedrijfswinsten en van de inkomens van de zelfstandigen ten koste van de loontrekkenden die NIET profiteren van de groei van de economie.wie betaalt hier de rekening???
Luc Platteau


Niemand houdt u tegen
Om ook een bedrijfje te beginnen en veel geld te gaan verdienen. Een BTW nummer aanvragen kost niet veel. Voor schilder of klusjesman metser heb je niet veel investeringen nodig, en misschien wil je nog wat werkgelegenheid creëren. Zelfs eens de kar trekken voor diegenen die er opzitten, in plaats van altijd vol afgunst te kijken naar hen die wel iets ondernemen.
Eigenlijk moest je blij zijn, want een arme werkgever kan ook zijn personeel niet goed betalen en hem is geen lang leven beschoren.
Tijd dat u nadenkt door wie u werk heeft en van wie u het geld ontvangt. Of u het krijgt van uw baas of van de stempelkas, de pensioenen, het kon allemaal alleen gegenereerd worden in de bedrijven die dank zij ondernemers werden opgericht.
Een bedrijf dat veel winst maakt betaalt ook veel belastingen aan de staat, en de staat dat bent u toch?
Stel je maar eens voor dat ondernemers, waarvan jullie vonden dat ze al genoeg geld hadden verdiend, gewoon zouden stoppen, of gewoon al die rijke bastaards hun leven en hun inspanningen wat moeilijker zou maken en wegpesten !
Handen uit de mouwen zou ik zeggen en wordt ook werkgever! Als je slaagt, indien je dit aan zou kunnen, indien je intelligent genoeg bent, hard en lang werkt, verstandig omspringt met middelen, anderen kunt overtuigen, geduld uitoefent, geluk hebt met je personeel, met de wetgever, enz..., dan zal ik er als eerste staan om te applaudisseren,  ook, en vooral als je daar nog veel geld mee verdiende.
Nooit zullen mensen bedrijven oprichten om werkgelegenheid te creëren of om het uit te delen. De kolchozen/sofkozen van het Sovjet of Mao systeem hebben nooit gefunctioneerd. Zo’n systeem leidt op vrij korte termijn pas tot verval, corruptie, armoede. Wat meer respect voor de ondernemers en positieve ingesteldheid en medewerking zou u wat verder kunnen helpen dan afgunst en tegenwerking.
Ik krijg bovendien een misselijk gevoel van het woord "profiteren" dat u gebruikt, wellicht kenmerkend voor uw misvormd denken en waaruit blijkt dat de communistische- en vakbondsdoctrine zijn vernietigend werk heeft gedaan.


Recht

het is maar normaal dat mensen die werkgelegenheid creeren door te investeren en zich tomeloos in te zetten recht hebben op een deel van de economische groei.niemand spreekt dat tegen,vergeet echter de loontrekkenden niet,ook zij zijn verantwoordelijk voor onze economische groei en hebben dus recht op een billijke deelname in die groei en dat is momenteel zeker het geval niet.
Luc Platteau


Tomeloos?Tomeloze inzet? Dat is wel wat overdreven niet?
Voor het geld dat men betaald wordt, wordt er ook verwacht dat er gewoon goed gepresteerd wordt, of is de norm die werkgevers mogen verwachten lager dan goed? En in België worden de mensen goed betaald, veel beter dan elders in de wereld. Iedereen kan hier ook zijn lot verbeteren,door bij studeren, constructief meedenken en werken met de werkgever, een handeltje, zelf te klussen, een andere baan te zoeken ....
Als men dit oprecht en lang genoeg volhoudt oogst men ook de vruchten.
Het is helaas (vaak door de vakbonden met collectieve overeenkomsten) dat de grootste plantrekker in het bedrijf een even groot salaris en opslag krijgen als de hardwerkende meedenkende collega. Een werkgever in een KMO kan dan nog wel iets meer flexibiliteit aan de dag leggen in de beloning van goed werk; in een grote onderneming wordt dat steeds moeilijker gemaakt.
Voor een ondernemer is het duidelijk wie hij het liefste heeft en wie hij het liefst iets meer zou betalen of eens een premie zou willen geven.

Denk maar eens na hoe jij dit zelf zou doen mocht jij een werkgever zijn, met jouw geld, en het geld van de bank, jouw risico, risico van leverancier en klant, en dat van je gezin, en het werk en de toekomst van al die mensen die in uw bedrijf werken, en aan alle aandeelhouders groot of klein die in het bedrijf geloofden en erin geïnvesteerd hebben en sowieso een goed rendement mogen verwachten?
Als u wilt deelnemen in de winst moet u aandelen kopen, participeren, maar ook het risico willen lopen. Ook het risico dat morgen de vakbond uw bedrijf weeral eens plat legt.

Recht?
alleen maar als ...
die billijke deelname een tijdelijke en eenmalige premie zou zijn gebaseerd op een deel van de winst, en geen verworven recht wordt zodat die premies wegvallen wanneer er verlies wordt gemaakt. En indien dit mogelijk zou zijn , dan nog:
Een dergelijke winstpremie kan ook alleen maar voor het goed presterende filiaal om te voorkomen dat een verlieslatend slecht meewerkend filiaal mee eet van de premies verdiend door het goed functionerende filiaal.
Stel: een Pools filiaal maakt verlies, en het Belgische maakt winst, en een Braziliaans maakt de meeste winst. Dan zouden alleen de Belgische delen in de winst, en nog meer de Braziliaanse. Maar de Polen: zouden die dan moeten inleveren?
Stel nu dat een onderneming in haar Belgische filialen geld verliest, en het er misschien niet meer naar uitziet dat dit nog goed komt. Denkt U dat het dan normaal is dat er een winstpremie ook verdeeld wordt onder de werknemers van het Belgische bedrijf, en dat de Brazilianen en Polen dat graag zouden hebben?
(In de plaats daarvan kan men ook een bedrijf bekijken met filialen in West Vlaanderen, Brussel en Charleroi, maar het principe blijft hetzelfde.)
En wat met verliezen? Zou er dan ook een negatieve premie mogen komen indien het bedrijf verlieslatend is en niet goed functioneert ?
En dan vooral nog te denken aan de reactie van de aandeelhouders, die het aandeel van een onderneming van de hand doen en de waarde ervan doen dalen omdat ze niet tevreden zijn met zulke premies?
Dacht U dat dit gedrag enkel weggelegd is voor de superrijken? Dan moet u eens wat vaker naar de bank gaan. Daar staan veel meer dan u denkt ook heel gewone mensen zaakjes te doen met aandelen of fondsen gekoppeld aan aandelen.
Wat doen de gewone mensen dan met hun aandelen als het minder goed gaat? De aandelen houden en de werknemers steunen uit solidariteit en er bovendien nog een paar meer kopen? Of ze als een hete aardappel van de hand doen, en ze vervangen door winstgevende aandelen van een bedrijf in Brazilië of Polen?
Hoe beheert u uw spaargeld, of zou u het beheren mocht u het hebben?
Juist ja, het is een natuurwet. De kleine sardien is gelijk aan de grote walvis in hun gedrag en reflex.
Koop dus aandelen met uw spaargeld en wordt ook rijk. Ik wens het u van harte toe.

Geen opmerkingen: