Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

28 januari 2008

The way money talks and money goes. (Hoe geld spreekt en het zijn weg vindt)

Het televisiebedrijf van Al Gore trekt naar beurs stond er vandaag in de kranten.
Daar was het hem allemaal om te doen bij Gore Al.
Een grote PR campagene incluis klimaatfilm, speeches, Nobelprijs en milieuhype, waarin naast Margareta Guidone ook Bruno Tobback en dernier Verhofstadt mee hypten, moesten de introductie op de Nasdaq beurs in New York van Al Gore's televisiebedrijf "Current Media" voorbereiden.

Als er één prijs is waarvoor Gore Al beslist in aanmerking komt is het die van beste baloneyverkoper (worstverkoper).
Sinds Barnum ken ik er geen meer die deze prijs zo heeft verdiend.
In het persbericht staat er ook:"Het bedrijf uit San Francisco wil met het vers kapitaal onder meer schulden terugbetalen en internationaal uitbreiden."
Waarover zal zijn volgende film dan gaan, welke schulden, en waar naartoe?
Hier in apenland heeft hij alvast enkele fans die ongeduldig zitten te wachten.

Benieuwd hoeveel miljoenen die man rijker is geworden met het verkopen van lucht of baloney, en dit zonder zelf ooit effectief iets voor het milieu te hebben gedaan, want zelf vliegt hij van hot naar heir met een (privé)vliegtuig, houdt hij er naast benzine zuipende grote auto's een gigantisch energieverslindend huishouden op na met sauna's, swimmingpools, jacuzzi's en zoals gebruikelijk in het milieu van upper class: vele badkamers. Vergeten we dan nog niet het huwelijksbanket van zijn dochter met op het menu een bedreigde vissoort.

Dat is nog eens wat anders dan bij de groenen met hun geitenwollensokken in een boomhut in het Lappersfortbos, of de walvisactivisten op de Zuidpool.

Werd de film hier ook niet met overheidsgeld gepromoot en vertoond in de scholen?
Verplichte indoctrinatie via de manipuleerbaardere kinderen ter voorbereiding van nieuwe perfide belastingen.

Verhofstadt, beurzensnijder met voorbedachte rade, die voor Gore Al niet moet onderdoen, alleen gehandicapt door het kleine landje waarin hij geboren is, en net zoals de Vlaamse charmezanger moeilijk zijn weg vindend naar de internationale glorie en het grote geld.
Liever had hij zijn wieg zien staan in de grote USA, het land van de grote opportunities.

Ondertussen, nu de Gore Al zijn filmpje haast bij de déjà-vu ervaringen wordt geklasseerd, heeft het Belgische regime de terreuralarmbel en de eraan verbonden opportuniteiten gevonden. ( Hou uw portemonnee maar in 't oog !)

Natuurlijk is er ernstige terreurdreiging, net zoals er ernstige milieuproblemen zijn, maar enkel uit de inhoud van hun vuilzak en aan hun eigen politiek gedrag zal af te leiden zijn hoeveel zij zelf aan een beter milieu en een betere veiligheid bijdragen.
Maar daar is het hem niet om te doen, dat is de plicht van Jan en Maria Modaal, die hun deur en auto op slot moeten doen, hun MP3 speler en geld moeten thuislaten, het vuil moeten sorteren, de bus moeten kiezen, en de verwarming lager moeten draaien.

Het gaat hem om macht, liefst Europese macht, oncontroleerbare macht bedisseld in loges, kamertjes en lobby's , zonder inspraak van de burger.
Het gaat om netwerking, het hengelen naar postjes in raden van bestuur en internationale organisaties, om een (Nobel)prijs, om beleggen met inside informatie,..... en dus om veel, veeel, veeeel geld.
Politici doen niets liever dan een vriendendienst bewijzen aan de groten en rijken der aarde, hiermee hun eigen toekomst of die van hun kinderen veilig stellend, en daarbij zijn ze van een adelijke titel niet vies.

Is dit ook niet laakbaar, is dit ook niet een vorm witte-boorden-criminaliteit of een vorm van corruptie, gemaakt en onstaan via leugen, desinformatie, manipulatie of oplichting van de burger? Zijn er geen paralellen met grote fraudezaken in de economische wereld.
Zijn dit de politici die wij willen?

Indien ze de wereld willen verbeteren, laat ze dan met zichzelf beginnen.

(met excuses voor "neologismen" en "vreemde" woorden)

Geen opmerkingen: