Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

18 februari 2013

Tussen de lijntjes


Het is interessant altijd de etiketten op de voedingsproducten zorgvuldig te lezen, wat het etiket op de voorzijde of de in het winkelrek ook aangeeft.                                                                     Liefst, en in de eerste plaats koop ik producten van het eigen volk eerst. Dat doet men elders ook. Elders noemt dat patriottisme, maar hier fascisme. Ik laat het aan de lezer om hierover na te denken, maar ook over het volgende:
Barcode
Met alle voedingsproducten komende van over de hele wereld, en uit landen waar met hygiënische en sanitaire regels een loopje wordt genomen. Waar kinderen worden uitgebuit, en regels op het houden en doden van dieren met de voeten wordt getreden en ze zelfs onbestaande zijn, is het nodig dat wij weten waar de producten die wij kopen vandaan komen. Het is niet omdat er in veel landen wetgeving bestaat dat die wordt nageleefd en er voldoende controle bestaat.
Veel producten dragen niet of nauwelijks de vermelding van het land van productie, van oorsprong. De etiketten en de winkelaanduidingen geven vaak enkel de herkomst, dus waar de verdeler of de importeur zijn gevestigd.
Rekent u op de controle door het voedselagentschap om te verhinderen dat u ongezonde producten koopt en eet?                                                                                                                                 Realiseer u dan dat er elk jaar miljoenen containers en miljoenen tonnen voedingsproducten ons land binnenkomen, niet alleen via onze havens maar ook via havens elders in Europa. Onmogelijk voor het Voedselagentschap, de douane en de kwaliteitscontroles van supermarkten om al die producten te testen.
De laatste controleur bent u, de consument, die het uiteindelijk moet opeten of drinken en het geeft aan je kinderen.
Hier werden de kweek plofkippen, de teelt van genetisch gemodificeerde gewassen, legbatterijen, hormonen en steroïden in de veeteelt, het gebruik van bepaalde herbiciden, pesticiden enz…. verboden, maar niet de producten hiermee vervaardigd in de onzichtbare productieketens elders. Men noemt die goederen: “black hearted goods”
Denken we ook aan de nietsontziende ongereglementeerde visvangst die vaak even veel dolfijnen het leven kost als het aantal zeldzame blauwvin-tonijnen, de soja- en palmplantages waarvoor de habitat van de laatste Orang Oetans, dwergolifanten en tijgers worden vernield.
Zelfs in Europa zijn er nog verschillen wat betreft het gebruik van pesticiden en herbiciden betreft. Middelen die hier al lang verboden zijn kan men nu nog altijd net over de grens kopen. Wat dan niet in de verdere Oostbloklanden?
Om ons een idee te vormen hoe het in de voedseltrafiek aan toe gaat moeten we maar even kijken naar het recente paardenvlees-schandaal. Dit werd pas ontdekt, alhoewel al lang aan de gang, en dan nog niet eens door de overheid. Gelukkig is paardenvlees niet ongezond.
Maar ik denk ook aan het dioxineschandaal eerder bij ons, en stel mij terecht dan de vraag: wat moet het dan allemaal niet zijn in die verre achterlopende landen waar gemakkelijk door met een bankbiljet te zwaaien een certificaat kan worden gekocht, een controleur zijn twee ogen dichtknijpt?
Het is ons recht te weten waar ons voedsel vandaan komt, en nochtans hebben de overheid noch het voedselagentschap zich ooit ingespannen om de bevolking te informeren, en ze is in het vervullen van haar plichten zeer nalatig geweest                                                                                                         Daarom is het belangrijk dat men ook de Barcode kan lezen en interpreteren.                                         Als de drie eerste cijfers van de Barcode (onder de streepjes) 690, 691 or 692 is, dan is het product Made in China. 471 is Made in Taiwan… (zie het lijstje hieronder)
890...... Made in India
690, 691, 692 ... made in China
00 - 09 ... USA en Canada
30 - 37 ... Frankrijk
40 - 44 ... Duitsland
471 ........ Taiwan
49 .......... Japan
50 .......... Groot Brittannië
Het lijstje is helaas niet volledig, maar al een begin voor onze bewustwording. 
Een volledigere lijst vindt u hier:  http://www.thebestplaceto.be/one/landen_codes_streepjescodes.htm 
Laat ons eisen dat wij voortaan duidelijk en volledig worden ingelicht, en dat allerhande codes niet enkel door een groepje ingewijden kan worden ontcijferd.

Geen opmerkingen: