Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

30 november 2013

Tokenisme: zoiets als een excuustruus


Alsof er nog niet genoeg te schrijven valt over gebeurtenissen en toestanden in dit onland, komen er af en toe ook enkel nieuwtjes vanuit het buitenland overgewaaid die het vermelden waard zijn en aangeven dat men daar ook nog wat katten te geselen heeft. (eigenlijk een vreemd gezegde, zeker wanneer het gebruikt wordt door een dierenvriend als ik)



Wie herinnert zich niet Femke Halsema, de boksbal van Geert Wilders? De groenlinkse feeks in de Nederlandse Tweede Kamer die er in 2011 uitstapte en naar een linkse gesubsidieerde hobbyclub ging: ‘Stichting Vluchteling’. Zonder haar zou het niet half zo leuk zijn geweest in de Nederlandse Tweede Kamer, ook niet te vergeten de kostelijke theeslurpende Job Cohen (pvda) die inmiddels naar naar een meezitbankje (een backbench) heeft verwezen. Geert heeft al enkele keren de vloer aangeveegd met Femke, maar dat leek ze als een echte massochiste niet erg te vinden, want keer op keer kwam ze terug met gefundenes Fresses voor Geert. Kuitenbijters zijn het die linkse vlooien, dat wel. Inmiddels werd Femkes plaats ingenomen door ene Jolande Sap, helaas nog te groen om al met de billen bloot te worden gekletst.

Hoe gerafineerd perfide en vals dergelijke figuren als Femke en Co wel zijn, mag blijken uit een relaas van een ex-GroenLinkse ‘kameraad’ die nog onlangs een Femke/GroenLinkse-annekdote komt te onthullen.

Gelukkig valt mijn broek niet meer af van verbazing. Ik ken dat linkse soort al vele jaren echt. Bovendien draag ik bretellen, zeker vooraleer ik zulk een artikel ga lezen. Het verscheen in “De Dagelijkse Standaard” en werd geschreven door ene Frank Verhoef.

“GroenLinks gebruikte ‘token-Marokkaan’ Tofik Dibi

Geplaatst door Frank Verhoef op 24 november, 2013 – 11:30


De oh zo tolerante lieden van GroenLinks hebben Tofik Dibi gebruikt als een token-Marokkaan, aldus Dibi zelf in een onthullend gesprek met Vrij Nederland.

GroenLinks, voor geen goud zou ik er willen werken. Ze hebben daar geen idee hoe ze fatsoenlijk met hun mensen moeten omgaan. Jolande Sap is op een vreselijke manier uit de partij gewerkt, net als Tofik Dibi. In een uitstekend interview in een boek van Vrij Nederland-journalist Max van Weezel en zelfstandig journalist Margalith Kleijwegt (Op tv, of roemloos ten onder) zegt Dibi dat hij mediaverslaafd was. Zijn verslaving betekende in feite zijn ondergang. Hij dacht dat hij alles aan kon, omdat hij eventjes de lieveling was van de media.

Schokkender vind ik Dibi’s opmerkingen over hoe GroenLinks keek naar hem, vooral naar de Marokkaan in hem. Dibi zegt tegen Van Weezel: “Bij de presentatie van de nieuwe kandidaten zeiden Femke Halsema en haar spindoctor Tom van der Lee dat er wel veel belangstelling voor me zou zijn: een Marokkaantje uit een groot gezin met een alleenstaande moeder die het niet makkelijk had gehad, en nu mocht hij opeens op zo’n blauwe stoel gaan zitten!”

De media gebruikten hem als token-Marokkaan, maar GroenLinks ook:

“Natuurlijk werd ik ook door GroenLinks gebruikt: we hebben een vrijzinnige moslim, dat wilde de partij uitstralen. Terwijl de jongeren op straat ook iets van me wilden. Gebruik je positie, Tofik, werd dan gezegd, doe iets om het op de agenda te krijgen. Er werd ook vaak geroepen: waarom zeg je niet iets tegen Wilders.”

GroenLinks is – of moet ik zeggen was – dus de partij die zich altijd zo druk maakt(e) om racisme en discriminatie. Intussen zetten ze Dibi destijds op de lijst om hem te gebruiken, of beter gezegd, te misbruiken als Marokkaanse Nederlander. Ze wilden hem inzetten tegen Wilders, vanwege zijn achtergrond. Ze wilden hem niet framen als een Nederlander die lid is van GroenLinks, maar als een Marokkáán die lid is van GroenLinks. Ik weet niet hoor, maar als dat geen racisme en/of discriminatie is, dan weet ik het ook niet meer. Daar laat je je toch niet voor gebruiken?”


Vertaald uit de Engelse Wikipedia:
Tokenism is het beleid of de praktijk van het maken van een plichtmatige gebaar naar leden van minderheidsgroepen om ze op te nemen in de politieke groep. Deze token-inspanning is meestal bedoeld om een valse schijn van inclusiviteit te maken en beschuldigingen van discriminatie af te buigen . Typische voorbeelden zijn doelbewust het inhuren van een niet-blanke persoon in een voornamelijk blank beroep of een vrouw in een traditioneel mannelijk beroep. Klassieke token karakters hebben vaak een aantal verminderde capaciteiten in vergelijking met de andere personages van de insluitende groep en kunnen saai of onschuldig persoonlijkheden te hebben om zo niet te worden beschuldigd van stereotypering negatieve eigenschappen . Als alternatief kunnen hun verschillen juist sterk genoeg benadrukt worden of ”exotisch” en glamoureus gemaakt .

En dan nu terug wat vermaak: de beste fragmenten uit de Geert w.o ook die versus Femke. Geert zou als cabaretier schitteren als Toon Hermans. Ik hoop natuurlijk dat hij in de politiek blijft, want er is nog veel opruimwerk te verrichten in de politiek.

Geen opmerkingen: