Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

07 oktober 2017

“Ik hoop dat je begraven wordt en niet gecremeerd, zodat ik op je graf kan pissen. “


Van sommige doden niets dan slecht. Zo ook van Eberhard Van der Laan, de ex burgemeester van Amsterdam.
Dit in tegenstelling tot de gebruikelijke loftrompetten die politici afsteken bij elk overlijden van een politicus, behalve als die Karel Dillen heet of Joris Van Houthem.
Voor een verrader als Eberhart Van der Laan was er gejank, en werden de mooiste lofbetuigingen uit de kast gehaald, niet in het minst door Daniël Termont die met zijn boeventronie nog maar eens op TV er zijn links mullticul- en diversiteitsverhaal mocht aan ophangen.
Hieronder een artikel dat al die spijt en lofbetuigingen naar de prullenbak keilen. Van Der Laan gaat de geschiedenis in als verrader van het Nederlandse volk.
We mogen blij zijn dat hij het hoekje is omgegaan, al zullen zijn daden nog lang een spoor van maatschappelijke en economische vernieling nalaten.
Trouwens,…Leeft Job Cohen , de man die altijd met moslims thee ging drinken, nog?
Spijtig !
Niet vriendelijk van mij zoiets te schrijven, zullen sommigen zeggen. Het is maar even veel of zelfs minder dan wat anderen ooi juichend zeiden en schreven over hun tegenstanders toen die werden geliquideerd of kwamen te overlijden.

De eerste keer dat Eberhard van der Laan het bloed onder mijn nagels vandaan haalde was toen hij minister voor Wonen, Wijken en Integratie in het kabinet-Balkenende IV was. In 2009 stelde de PVV vragen over de kosten van de immigratie. Van der Laan antwoordde dat het kabinet geen boekhouding van allochtonen bijhield.

“Het kabinet is niet van plan apart uit te rekenen wat de kosten en opbrengsten zijn van allochtonen in Nederland.” Minister Van der Laan (Wonen, Wijken en Integratie) zei dat de ministers wel gegevens willen verstrekken die zijn af te leiden uit de begroting. “Maar wij gaan principieel niet verder toerekenen dan we al doen in onze eigen begrotingen, want we houden geen boekhouding bij van groepen mensen”, voegde hij eraan toe. “We zijn niet geïnteresseerd in wat een individu kost – een Fries, een oudere, een gehandicapte of iemand met blauwe ogen.”
Twee weken later kwam Van der Laan met cijfers wat de ouderen ons in dit land kosten …
De tweede keer dat ik me doodergerde aan Van der Laan vat ik persoonlijk op, een door hem georkestreerde aanval op mijn fysieke zijn, een doodzonde in mijn ogen. Bij de vreedzame Pegida demonstratie in Amsterdam had Van der Laan het zo geregeld dat eerst AFA zich kon verzamelen, om 14.00 uur anders liggen ze nog in bed, in de onmiddellijke nabijheid van de aan Pegida toegewezen locatie. Het was een kleine moeite geweest om de groepen uit elkaar te houden of om geen toestemming te geven voor een demonstratie op dezelfde dag. Bovendien had AFA geen demonstratievergunning aangevraagd en was die demonstratie aanval van zijn knokploeg dus illegaal. Het kan niet anders dan dat Van der Laan dat met opzet zo geregeld had, met de kennelijke bedoeling ons zodanig met geweld te intimideren dat we het wel uit ons hoofd zouden laten ooit nog onze mond open te trekken. Dan rest nog slechts de optie van tegengeweld … (nou heb ik zo mijn twijfels bij het huidige Pegida, maar dat is irrelevant voor)
Op dit moment dat Van der Laan zijn SturmAbteilung inzette om de democratische grondrechten van burgers met een andere mening te vermorzelen had hij uit zijn ambt gezet moeten worden. Van der Laan schrok er niet voor terug om de in Amsterdam ingevoerde sharia (het onmogelijk maken van kritiek op islam is het eerste doel van sharia) met geweld te bestendigen. Van der Laan is geen en was nooit een democraat. Tuig inzetten om mij mee aan te vallen geeft mij het recht om jou aan te vallen. Fysiek. Ik zal het er bij laten. Ik hoop dat je begraven wordt en niet gecremeerd, zodat ik op je graf kan pissen. Dat is een belofte.
De ‘gevaarlijkste islamiseerder die nooit berecht zal worden’ heeft zoveel op zijn geweten dat het onderverdeeld moet, de titels spreken voor zich. Het is ook zoveel dat het alleen weer te geven valt, zonder er een boek van te maken, door alleen de linkjes naar de betreffende artikelen te geven.
Van der Laan heeft mijn stad uitgeleverd aan de Islam. Het is Van der Laan’s schuld dat ik hier niet in vrede oud kan worden en op termijn, voor ik oud en zwak ben, en daarmee een prooi voor zijn moslims, tegen mijn zin deze stad zal moeten verlaten, terwijl zijn jihadisten hier veilig en openlijk verder kunnen gaan met de sharia in te voeren.
Van der Laan heeft Amsterdam vernietigd. 
Ik had Van der Laan een lang leven gegund. Achter de tralies.
Ik wens Van der Laan niet dood, ik wens Van der Laan op water en brood.

Geen opmerkingen: